الخيال العاجز

الخيال العاجز

عجز الخيال فى وصفها

ز رقت البحرفى عينيها

واصضا فها ولؤلؤهى

زينتها

ونورالشمس تخشاها

من بريق شعرها الذهبى

رياح الدنيا تداعبهو

ينساب من وجهها ضيائن

يختبئ من نورها القمرو

بساط الريح حاملها

الى درب صدرى

تبات فىخيالى

وتعبربى فى فلك انهارى

فهى ظلى فىنهارى يطاردنى

وطيف فى ليل حلمى اناجية

يلح القلب لرئيتها

تضيع فىالدنيا افلاكى فلارئية

ويتوة الحلم فى خيالى

ويتوارى فىبستان اوهامى

وابيت ابغض الحب

لاهرب بقلبى ووجدانى

افيق لا لجد نفسى

كل المجنون اناديهات

احملق فىكل عابرتن

تستاء الناس من فعلى

وانا المجنون فى حلمى

على من ابحث

وعى اى المقادير القاها

ومن تكون هى

هاهى موجودة فىالدنيا

ولها فى الحياة رئى

ام هى وهمن فىجب اوهامى

يخطلت اليل بنهرى

وتمتلئ الشوارع

وننفضى على انقاضى

انديها

وانا الىدايركا تروس الزمن داير

الف على الفضى ومش فاضى

اشعار رمزىحسن شحاتة