كفـــر الغـــــــــريب
بلدى كفر الغريـــب
وأصلى انا منهــا
باز ورها تملى غريــــب
ولكن من نبتها وطنهــــا
ها جرت منها صغــــــير
وبات فى القلب حاننهـــا
ندهت على ف منامـــــى
قثلت انا ازورهـــــا
*****
فى مدخل بلادنــا
قبلت طفل صغـــــير
عرفته من دمــــــــه
ومن اى اسرة يكـــون
ومين خاله ومين عمــــــه
فكرنى والله بطفولتــــــــى
وبلاش ونبى افتكر علشان معيطشــــى
وفكرى خدنى وراح لبعيـــد
لزمن منى انصــــرم
ها ا مرض لو اتكلمت عنه كتيــر
سألته اسمك ايه
قال اسمى يا جدى كمـــال
حسيت ان الكمـــــال والادب
فى الريف حتى فى الاطفـــال
وقالى يا جدى انت منيــن
قلت له يا كمال انا منهــــــا
كفر الغريب بلــــــــــــدى
وجدى هو اللى سماها واسسهــا
قال لى يا جدى قل لى بصراحـــه
انت منها ولا جى هنا تزرهــــــا
قلتله يابنى لو الجماد بنطـــــق
كانت شهدات مصاطبهـــــا
واليسيجا كانت
على صدرها حرفتــــى
وكنت عليها انا الجـــــــــال
وفكيت طلاسمهـــا
ولعبت بكلابهـــــا
لكن الزمن يابنى ســــاب
على وجه الحجر تجعيــد
تراجع كمال للوراء وجرجــــــــض
كده ضاو افره وهم كده يجــــرى
قلت له مش عيب كده يا كمـال
تجرجض كده ضوافـــــــــرك
قال يا جدى باكل رغيف بتــــــاو
لقيته فى مهج مقعدنـــــا
رغيف مقدد يا جــــــــدى
خشن معدش ينفعنــــــــا
قلت له يا ابنى انا بحسبه فــــار
جه ما بين الاجيال يفرقنـــــا
قال لى من بعد جيلك يا جـــــــدى
بقت فيرانها كتيــــــــــــر
بنوا بيوت م الحجر
ونسيوا بيوت الطــــــــــين
فيها الحياء انخلــــــــــع
وبان لنا المسطـــــــور
ونقسموا فريقيـــــــــن
فريق يدعى العلــــــم
وجهله دائمان منشـــــــور
وفريق بيتمســــح
كدا فى الديـــــــــــن
طلبت منة الرغيف
قدمه لى بشهامة اهل الريــــف
مهوا شرط الكريم ان يحترام الضــيف
مسكت منه الرغـــــــيف
لقيته فى أيــــــــــدى
كده بيبكى وقال لـــــــى
انا الرغيف الى جيت
مع الزمن بــدرى
واسست اجيال واجيال
من عمر التاريخ بدرى
انا الرغيف اللى عمره
ما انقطع من الـــــــدار
انا الرغيف اللى عملتوا
من حبوبه فشـــــــــار
انا اللى علمتك فى يوم
ما تغـــــــــــش
وبدوى حلبته حماك
من اى اكلت مــــش
انا الرغيف اللى
عمره ما ادعمــــــش
انا الرغيف اللى
كنت منه طول النهار بتحــش
ولا فى يوم تخنك
ولا عملك كـــــــرش
قال يا جدى
انت بتكلم الرغــــــــيف
ولا جى من السفر جوعـــــان
قلت له يا كمــــــــــال
وانت فى بلدك عمرك ما فيها تجـــوع
فى الغربة يا كمـــــــال
هم اسمه سنين الغربــــة
فيها تجوع تموت مخــدوع
ان الاوان يا كمال
لشباب بلدنا يعـــــود
ويهجر بقى غربتـــــــــه
واللارضه تانى يعــــــــود
والارض تاخد عليه عهدهـــــا
ان لغربته ما يعـــــــــود
يخضر عدهــــــــا
ومن خرها نرضا بالموجــود
ام نعيش على ارضنــــا
ونبقى عليها اســــــــــود
ولا نقبل فى يوم
للغرب شـــــــــروط
ما يذل الامم والشعوب يا كمـــــــال
الا رغيف العــــيش
والغرب عارف ان سهم الرغيـــف
ما يهيـــــــف
قال لى يا جدى ا
تفضل عندنا فى اـدار
ابويا موجود وستى ستوته
معاه فى الـــــــــدار
قلت له يا كمال ستك ستوتـــــه
تبقى انت ابن الكرام يا كمــــال
ستك ستوته كان عندها توتـــه
سموها ستوتـــــــــه
وكنا نقعد تحتها
وتحكلنا حدوتــــا
عدا الزمن الجميل يا كمــال
وبقتى الدنيا ملتوتـــــــة
رمزى حسن شحاتة